Rezonans magnetyczny to jedna z najdokładniejszych metod obrazowania, dzięki której można uzyskać precyzyjny obraz ciała ludzkiego. Badanie to pozwala na ocenę prawidłowej budowy gruczołu krokowego i wykrycie anomalii nieujawniających się podczas USG. Rezonans magnetyczny zalecany jest także w celach profilaktycznych, szczególnie u osób, w których historii rodzinnej wystąpił nowotwór prostaty.
Rezonans magnetyczny - zasada działania
Rezonans magnetyczny jest metodą obrazowania wykorzystującą subtelne zmiany w magnetycznych zachowaniach cząsteczek wody budujących ludzkie ciała. Cząsteczki te pod wpływem energii wytworzonej przez aparat do rezonansu modyfikują swoje położenie względem jednorodnego pola magnetycznego. Ten ruch, emisja, odczytywany jest przez rezonans i na jego podstawie tworzone jest odwzorowanie. Rezonans magnetyczny pozwala uzyskać bardzo dokładne obrazy układów, narządów i tkanek oraz odkryć ewentualne anomalie.
W diagnostyce wykorzystywane są aparaty 1,5 T i 3 T. Urządzenia 3 T emitują więcej energii, co może stanowić niedogodność, szczególnie w czasie badania jamy brzusznej i miednicy. Aparaty 1,5 T wykazują większą elastyczność w sytuacji wystąpienia artefaktów, które są czynnikiem bardzo obniżającym wartość uzyskanych obrazów. Artefakty to elementy pojawiające się w wynikach badania, nie posiadające rzeczywistego odzwierciedlenia w obrazowanym organizmie. Są często przyczyną błędów diagnostycznych.
Rak gruczołu krokowego a rezonans magnetyczny
Rak prostaty jest drugim co do częstości występowania nowotworem złośliwym u mężczyzn w Polsce. Wykrywalność wzrasta systematycznie dzięki zastosowaniu badań biochemicznych i badań obrazowych. Niestety również zachorowalność rośnie w tempie 3% rocznie. Podstawą rozpoznania jest badanie histopatologiczne. Ocena stopnia zaawansowania zmian nowotworowych ma fundamentalne znaczenie dla rokowania i zaplanowania kolejnych etapów leczenia. Najważniejsze jest określenie czy nowotworów jest ograniczony do gruczołu krokowego, czy przekroczył jego torebkę.
W diagnostyce obrazowej nowotworu prostaty wykorzystuje się ultrasonografię przezodbytniczą i rezonans magnetyczny miednicy mniejszej. Większość lekarzy traktuje te metody jako uzupełniające się, gdyż obie pozwalają na ocenę obecności raka, liczby ognisk i ewentualnych przerzutów.
Kwalifikacja pacjenta do badania rezonansem magnetycznym
Podczas badania rezonansem magnetycznym pacjent znajduje się w silnym polu magnetycznym, co stwarza wiele ograniczeń, bezpośrednio wpływających na jakość diagnostyki. Istnieją bezwzględne przeciwwskazania do badania rezonansem magnetycznym.
Najbardziej oczywistym przeciwwskazaniem do badania rezonansem magnetycznym jest obecność metalu w ciele. Jednakże nie zawsze jest to przeszkodą, gdyż nie każdy element metalowy wszczepiony w ciało pacjenta niesie ze sobą takie samo niebezpieczeństwo. Modele implantów, stosowanych w koronografii, dzielą się na: bezpieczne, warunkowo dopuszczalne i takie, które bardzo szybko się rozgrzeją i zagrażają życiu pacjenta. Również obecność metalu po zabiegu alloplastyki nie jest bezwzględnym przeciwwskazaniem i zależy od stopnia w jakim zniekształci on pole magnetyczne.
Kolejnym przeciwwskazania jest wysokie BMI chorego, które skutkuje wystąpieniem artefaktów. W badaniu gruczołu krokowego pojawiają się ziarnistości i nie ma metody pozwalającej na ich eliminację.
Klaustrofobia jest przeciwwskazaniem względnie łatwym do obejścia, gdyż badanie wykonywane jest w pozycji na plecach. Pacjent wsuwany jest nogami do wnętrza urządzenia i jego głowa zawsze znajduje się poza tunelem.
Cewka endorektalana w rezonansie magnetycznym prostaty
Cewka endorektalana jest ważnym narzędziem diagnostycznym, wykorzystywanym w praktyce urologicznej, w tym w badaniu gruczołu krokowego. Cewkę można opisać jako rodzaj anteny odbiorczej umieszczanej w odbytnicy, w bezpośredniej bliskości stercza, na czas badania rezonansem magnetycznym. Istnieje wiele ograniczeń związanych ze stosowaniem tego rozwiązania: dłuższy czas przygotowania pacjenta, pojawienie się większej liczby artefaktów oraz możliwość modelowania kształtu narządu.
Aparaty MR najnowszej generacji posiadają nabrzuszną cewkę. Rozwiązanie to pozwala na uzyskanie obrazów o jakości porównywalnej do badania z użyciem cewki endorektalnej oraz wyraźną poprawę komfortu pacjenta.
Badania gruczołu krokowego z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego należą do najdokładniejszych metod obrazowych w urologii. Wysoka jakość sprzętu i profesjonalizm personelu medycznego REXMEDICA https://www.rexmedica.pl/ umożliwia doskonałą diagnostykę prostaty. Nowoczesne aparaty MR 1,5 T wraz z cewkami odbiorczym posiadają wystarczającą czułość, aby wykonać badanie mpMRI prostaty, całkowicie zgodne z kryteriami diagnostycznymi. Kluczem do uzyskania wiarygodnych wyników jest doświadczony personel medyczny wykonujący i opisujący badania oraz współpraca z lekarzami innych specjalności, jak również weryfikowanie otrzymanych opisów z badaniem histopatologicznym.
- Materiał partnera